آیا وقوع توفانهای اخیر حاکی از وقوع تغییرات اقلیمی است ؟

این توفان های حاره ای معمولا عمری حدود یک هفته دارند و از دسته 1شروع و پس از تقویت نهایتا به دسته5 (مخربترین توفان ها) می رسند. این توفان ها پس از اینکه به خشکی می رسند تضعیف شده و نهایتا ناپدید میشوند ، در واقع از دسته 1شروع پیش از ورود به خشکی به دسته 4یا5 رسیده و سپس در خشکی به دسته صفر رسیده و نابود میشوند (مراحل حیات یک توفان حاره ای). البته این وضعیت در توفانهای اخیر هاروی و ایرما مشاهده نشده ، این توفانها پس از ورود به خشکی با حفظ قدرت خود مسافتی را در خشکی طی کرده اند. در واقع اینکه این توفان ها بعد از ورود به خشکی با همان قدرت تخریب در دسته 4و 5 خود را حفظ می کنند و در طی مسافت زیادی در خشکی پیش میروند و اینکه چند توفان حاره ای (هاروی ، ایرما ، خوزه و. )در مدت زمان کوتاهی پشت سرهم بوقوع پیوسته اند (در یک منطقه جغرافیایی یکسان) خیلی کم سابقه است، هرچند که بی سابقه نیست.

ولی ایا راه حلی برای کاستن خسارات این توفان ها وجود دارد? سوالی است که این روزها در محافل علمی و رسانه ای مطرح هست. بایستی گفت که محل شکل گیری این نوع توفان ها قابل پیش بینی هست لیکن زمان وقوع انها قابل پیش بینی نمی باشد. این توفانها در محل‌های انباشت انرژی خورشیدی که عبارتند از مرکز و جنوب اقیانوس اطلس، جنوب اقیانوس ارام و یا بخش های عمیق اقیانوس هند را شامل میشوند. البته این مکانها محل شکل گیری پدیده النینو (جنوب اقیانوس ارام) می باشند. بدینصورت بایستی ساخت و سازها و نوع مساکن و زندگی در این مکانها منطبق بر وقوع این توفانها باشد. راهی برای پیش گیری و یا کاهش قدرت توفان ها وجود ندارد، تنها راه اینست که در مسیر این توفانها رعایت مسائل ایمنی در ساخت و سازها را درنظر گرفت.

اینجا این سوال مطرح میشود که ایا با تغییرات اقلیمی امکان وقوع این نوع توفان ها در ایران هم هست?در پاسخ به این سوال بایستی گفت که هر منطقه جغرافیایی پدیده های اقلیمی و مخاطرات اقلیمی خاص خود را دارند. انچه که در امریکا و کشورهای منطقه دریایی کارائیب و کلا کشورهای در مجاورت اقیانوسها (مناطق بحری) بصورت توفان های حاره ای و تندری اتفاق می افتد، در ایران بصورت تناوب خشکسالی و سیلاب بوقوع می‌پیوندد. در واقع کشور ما بدلیل فاصله ای که با اقیانوس دارد (منطقه بری) با مخاطره های جوی خشکسالی ، سیلاب و امواج گرمایی بیشتر مواجه هست. خصوصا در تابستان، امواج گرمایی که در تابستان 96بصورتی بود که درجه حرارت بالای 50درجه سانتیگراد را ما در مناطق جنوبی (خوزستان) در طی 20تا 30روز همواره وجود داشت، در حالیکه در گذشته این دمای 50درجه سانتیگراد تنها در 2تا 3 روز وجود داشت، که این میتواند حاکی از تغییرات اقلیمی در این منطقه کشورمان باشد. با همه ایت تفاصیل بایستی بپذیریم که تغییرات اقلیمی باعث شده پدیده های اقلیمی (مخاطرات جوی) با شدت و فرکانس بیشتری در حال وقوع باشند و انسان تنها از راه انطباق خود با شرایط محیطی و "سازگاری" میتواند تغییرات اقلیمی در این سطح را برای خود قابل تحمل کند.
*حسین صارمی

اساسنامه کانون سربازان حامی منابع طبیعی

در همین نزدیکی اندکی درنگ کن